Steradian
jednostka kąta bryłowego w układzie SI / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Steradian (sr od gr. στέρεος – stężały, twardy, masywny, przestrzenny i łac. radius – promień) – jednostka SI określająca miarę kąta bryłowego[1]; niemianowana jednostka pochodna tego układu[2].
Jest to miara kąta bryłowego o wierzchołku w środku kuli, wycinającego z powierzchni tej kuli pole równe kwadratowi jej promienia. Tak zdefiniowana miara kąta bryłowego przyjmuje wartości rzeczywiste z przedziału [1][3][2].
Miarą kąta bryłowego jest stosunek pola powierzchni fragmentu sfery zawierającego się w danym kącie bryłowym do kwadratu promienia tej sfery, stąd wymiar[2]: