Stirlitz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Max Otto von Stirlitz (ros. Макс Отто фон Штирлиц, niem. Max Otto von Stierlitz[1]) – postać fikcyjna, główny bohater książek Juliana Siemionowa i opartych na nich filmów (najbardziej znany jest radziecki serial telewizyjny pod tytułem Siedemnaście mgnień wiosny w reżyserii Tatiany Lioznowej, w którym w rolę głównego bohatera wcielił się Wiaczesław Tichonow).
Postać z serii powieści Juliana Siemionowa | |
Zdjęcie Stirlitza na grobie Wiaczesława Tichonowa tuż po pogrzebie | |
Twórca | |
---|---|
Grany przez |
Wiaczesław Tichonow |
Dane biograficzne | |
Pochodzenie |
rosyjskie (Władimirow-Isajew) |
Przynależność |
Wywiad radziecki: Infiltrował:
Po zakończeniu służby: |
Płeć |
mężczyzna |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1900 (Władimirow-Isajew) |
Rodzina |
Rodzina Isajewa-Władimirowa:
|
Inne informacje | |
Specjalność |
oficer wywiadu, profesor historii |
Umiejętności |
tenisista, poliglota |
Stirlitz to Rosjanin, Bohater Związku Radzieckiego, pułkownik Wsiewołod Władimirowicz Władimirow (ros. Всеволод Владимирович Владимиров) znany bardziej pod operacyjnym nazwiskiem Maksym Maksymowicz Isajew (ros. Максим Максимович Исаев) i pseudonimem Justus (ros. Юстус lub Юстас - Justas), których używał wcześniej do infiltracji Białej Armii. Zanim „Justus” wcielił się w rolę Niemca Stirlitza, infiltrował Białą Armię w czasie rosyjskiej wojny domowej i białą emigrację na Dalekim Wschodzie. W czasie II wojny światowej jako radziecki szpieg w randze SS-Standartenführera pracuje w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA) w Berlinie. Serial powstał jako adaptacja powieści Juliana Siemionowa Siedemnaście mgnień wiosny. Łącznie Siemionow napisał 14 powieści o Stirlitzu.
Stirlitz ze wszystkich opresji wychodzi bez szwanku. Konsekwencją tego fenomenu są niezliczone dowcipy, opierające się w większości na zasadzie konfrontacji inteligentnego Stirlitza z niezbyt bystrym szefem Gestapo Müllerem.