Strzałka naprzemiennego posiadania piłki
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Strzałka naprzemiennego posiadania piłki – element wyposażenia boiska do koszykówki[1], urządzenie ze strzałką pomagające w realizowaniu zasady naprzemiennego posiadania piłki w sytuacjach rzutu sędziowskiego. Urządzenie to jest ustawiane na środku stolika sędziowskiego[2], tak by było dobrze widoczne dla wszystkich uczestników meczu (w tym widzów)[3].
Ten artykuł opisuje zagadnienie koszykarskie zgodne z normami FIBA. Zasady w ligach NBA, NCAA lub innych mogą różnić się od tutaj przedstawionych. |
Najważniejszym elementem urządzenia jest strzałka. Przepisy dokładnie określają jej wymiary - co najmniej 100 na 100 milimetrów[2].
Dawniej często spotykane były strzałki drewniane. Przed rokiem 2004 strzałki naprzemiennego posiadania piłki nie były używane (nie istniała również zasada naprzemiennego posiadania piłki w sytuacjach rzutu sędziowskiego)[4]. Obecnie stosuje się głównie strzałki elektryczne. Włączona strzałka powinna świecić się na kolor jasnoczerwony, wskazując odpowiedni kierunek naprzemiennego posiadania piłki[2].
Przełącznik, którym obsługiwana jest strzałka, powinien posiadać trzy możliwe ustawienia:
- świeci się grot strzałki skierowany w lewo
- świeci się grot strzałki skierowany w prawo
- strzałka nie świeci się - nie wskazuje żadnego kierunku (pozycja neutralna)[2].
Obsługą urządzenia zajmuje się sekretarz[5].
Strzałka wskazuje drużynę, która posiada aktualnie prawo do kolejnego wprowadzenia piłki w ramach ww. zasady[6]. Przestawienie kierunku strzałki odbywa się w momencie zakończenia sytuacji rzutu sędziowskiego[6] oraz tuż po zakończeniu pierwszej połowy meczu[5].