Sulica (broń)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sulica – odmiana lekkiej włóczni pochodzenia bałtyjskiego o krótkim drzewcu i osadzonym na nim długim i wąskim grocie[1], używana od XII do XVI wieku[2]. Określana w źródłach również jako szulycza, lancea alias sulica, cuspidea alias sulica, spiculis alias sulica[3].
Ten artykuł dotyczy broni o nazwie sulica. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy. |