Sybirak (czasopismo 1934–1939)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
„Sybirak” – polskie czasopismo wydawane w latach 30. II Rzeczypospolitej.
Okładka wydania nr 1 (13) z 1937 | |||
Częstotliwość |
kwartalnik | ||
---|---|---|---|
Państwo | |||
Adres |
1934: ul. Wspólna 57 m. 5, | ||
Wydawca |
Zarząd Główny Związku Sybiraków | ||
Pierwszy numer | |||
Ostatni numer | |||
Redaktor naczelny |
Marceli Poznański | ||
|
Czasopismo było organem prasowym Związku Sybiraków. W zamierzeniu powstało celem skupienia w jednym periodyku problematyki dotyczącej polskich zesłańców na Syberię i Daleki Wschód Imperium Rosyjskiego oraz Związku Sowieckiego[1].
Na początku istnienia czasopisma redaktorem odpowiedzialnym był Artur Zabęski[2]. Później redaktorem został Marceli Poznański, pełniący tę posadę do końca istnienia pisma[3]. W czasopiśmie publikowali m.in. Stanisław Lubodziecki, Antoni Anusz, Jan Skorobohaty-Jakubowski, Józef Birkenmajer, Justyn Sokulski, Konstanty Symonolewicz.
Pierwotnie od 1934 pismo ukazywało się jako kwartalnik, od 1937 było wydawane z mniejszą częstotliwością. Pierwszy numer ukazał się w 1934, a ostatni w lipcu 1939. W całym okresie istnienia cena egzemplarza „Sybiraka” wynosiła 1,50 zł.