Symetria środkowa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Symetria środkowa o środku P (symetria względem punktu P) – odwzorowanie geometryczne SP prostej, płaszczyzny lub przestrzeni takie, że SP(Q) = R wtedy i tylko wtedy, gdy punkt P, nazywany środkiem symetrii środkowej, jest środkiem odcinka QR. Punkty Q i R nazywa się punktami symetrycznymi względem środka symetrii P.
W prostokątnym układzie współrzędnych symetrię środkową można opisać wzorem analitycznym[1]: