Synchronizacja absolutna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Synchronizacja absolutna – synchronizacja zegarów obecna w sformułowaniu zasad teorii względności odmienna od synchronizacji Einsteina-Poincarégo.
Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Opiera się ona na dopuszczeniu możliwości, że światło może podróżować z punktu A do punktu B z inną prędkością niż z punktu B do punktu A. W synchronizacji Einsteina-Poincarégo zwanej także synchronizacją standardową, przyjmujemy milczące założenie, że te prędkości są równe.
W rzeczywistości możemy jedynie obserwować prędkość na drodze zamkniętej, gdzie
Albert Einstein zauważył ten problem w swojej słynnej pracy „On the Electrodynamics of Moving Bodies”, w której przedstawił konstrukcję Szczególnej Teorii Względności.
Synchronizacja absolutna umożliwia teoretyczny opis układu preferowanego.