Syria i Liban
terytorium mandatowe Francji w latach 1920–1946 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Syria i Liban?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Mandat Syrii i Libanu – terytorium mandatowe utworzone przez Ligę Narodów po I wojnie światowej, po podziale prowincji pokonanego Imperium Osmańskiego. W ciągu dwóch lat po zakończeniu działań wojennych, co miało miejsce w 1918, Francja i Wielka Brytania dokonały podziału dawnych prowincji osmańskich na Bliskim Wschodzie, na swoje strefy wpływów. Była to realizacja umowy Sykes-Picot zawartej jeszcze w trakcie wojny, 6 maja 1916. Wielkiej Brytanii przypadły Mezopotamia (Irak) i południowa część Wielkiej Syrii (Palestyna). Francja miała kontrolować część Wielkiej Syrii (konkretnie: dzisiejsze Liban, Syria i turecka prowincja Hatay).
1920–1946 | |||||
| |||||
Język urzędowy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Status terytorium | |||||
Zależne od | |||||
mandat francuski |
25 kwietnia 1920 | ||||
Likwidacja • Niepodległość Syrii • Niepodległość Libanu |
od Francji | ||||
Religia dominująca |
islam, chrześcijaństwo (głównie na terenie Libanu) |
Kontrola Francji i Wielkiej Brytanii nad tymi terytoriami została zalegalizowana poprzez system mandatowy Ligi Narodów. Mandaty były nadawane w latach 20. Francja otrzymała mandat syryjski, przyznający jej tereny Wielkiej Syrii (poza tymi, które przypadły Brytyjczykom) 29 września 1923.
Francuska władza na terytoriach mandatu syryjskiego trwała do 1943, kiedy to doszło do powstania dwóch niepodległych państw – Syrii i Libanu. Hatay zaś, został przyłączony do Turcji już w 1939, na podstawie referendum. Ostatnie francuskie wojska opuściły tereny mandatu w 1946.