System ligowy piłki nożnej w Anglii
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
System ligowy opiera się na hierarchiczności lig, powiązanych ze sobą zasadą awansów i spadków. Kluby, które zajmą pierwsze pozycje w lidze wspinają się po stopniach „piramidy” piłkarskiej coraz wyżej, zaś te plasujące się na ostatnich lokatach spadają do coraz niższych klas ligowych. Teoretycznie jest możliwe, aby klub z najniższej ligi, awansując rok po roku wygrał Premier League, czyli zdobył mistrzostwo Anglii. Praktycznie jest to właściwie niemożliwe, a nawet jeśli to po wielu latach „wspinaczki” po stopniach ligowych. Awanse nie są automatyczne, bo pomiędzy niektórymi ligami trzeba oprócz sportowych spełniać kryteria finansowo-organizacyjne. Piramida piłkarska w Anglii liczy ponad 7 000 klubów, nie licząc drużyn z lig, które nie należą do piramidy.
Najwyższe pięć lig jest jednolite. Niższe ligi mają stopniowo coraz więcej równoległych grup, które pokrywają coraz to mniejszy obszar geograficzny. W Anglii wszystkie klasy rozgrywkowe nie były podporządkowane związkowi krajowemu, lub jego regionalnym oddziałom. Ligi były autonomiczne, nie powiązane z systemem ligowym, czyli nie powiązane systemem spadków i awansów. Spowodowane jest to tradycją historyczna angielskiej piłki. Lokalne ligi tworzyły się niezależnie od zawodowej The Football League. Jeśli klub chciał grać w innej lidze (np. w The FL) musiał składać podania i spełniać wymogi organizacyjne, oraz zdać się na decyzję władz docelowej ligi. Przez wiele lat najlepsze zespoły spoza FL, nie dostawały zezwolenia gry w FL przez władze FL. Na początku XXI wieku w Anglii zaczęto dążyć do wcielenia wszystkich amatorskich lig do systemu ligowego. Pomimo tego są wciąż ligi, które nie wchodzą w jego skład, a uznawane są przez lokalne ligi wchodzące w skład systemu. Niezależne klasy mogą stać się częścią systemu ligowego jeśli zgłoszą taką chęć i spełnią określone wymogi. Angielski Związek Piłkarski (The Football Association) kontroluje rozgrywki lig na poziomie od 1 do 11.