Tętnica tarczowa dolna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tętnica tarczowa dolna (łac. arteria thyroidea inferior) – w anatomii człowieka tętnica zaopatrująca dolną część i tylną powierzchnię gruczołu tarczowego, zespalająca się z tętnicą tarczową górną[1][2]. Jest końcowym odgałęzieniem pnia tarczowo-szyjnego, wychodzącego z tętnicy podobojczykowej[1].
Jej odgałęzieniami są tętnica szyjna wstępująca i tętnica krtaniowa dolna, oddaje także gałęzie gardłowe, przełykowe i tchawicze oraz gałęzie gruczołowe – końcowe, unaczyniające tarczycę[1].