Tadeusz Kuntze
polski malarz / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tadeusz Kuntze, także Tadeusz Konicz, Taddeo Pollacco (ur. 20 kwietnia 1727[1] w Zielonej Górze, zm. 8 maja 1793 w Rzymie) – polski malarz.
Irena Bierwiaczonek Tadeusz Kuntze, olej, płótno, 100 x 76 cm, 2009, Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Dziedzina sztuki | |||
Epoka | |||
|
Jeden z sześciorga dzieci Gotfryda Kuntzego i Anny Marii Sambler.[2]
Jeden z najwybitniejszych polskich malarzy XVIII wieku. Był nadwornym artystą biskupa Stanisława Załuskiego, studiował w Krakowie i Rzymie. Większość swojego życia spędził we Włoszech, gdzie identyfikowano go z krajem rodzinnym nazywając Taddeo Pollacco. Pierwszym i najpopularniejszym wątkiem jego twórczości było malarstwo religijne. Obrazy i freski Kuntzego wypełniają liczne ołtarze, zdobią ściany i sklepienia świątyń Krakowa, Kocka, Warszawy (m.in. obraz Nawiedzenia w wielkim ołtarzu kościoła Wizytek), Wojnicza i Rzymu.
W 2012 roku do Polski sprowadzono odnaleziony w prywatnych zbiorach włoskich obraz Śmierć Priama, przedstawiający scenę napadu i zabicia króla Troi Priama. Śmierć Priama nabył Zamek Królewski na Wawelu – Państwowe Zbiory Sztuki, przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego[3].
Galeria poświęcona artyście znajduje się w Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze (wystawa stała).