Tarcza (heraldyka)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tarcza, właściwie tarcza herbowa (od niem. tartsche) – w heraldyce; jeden z dwóch głównych elementów tworzących herb (wraz z godłem). W zależności od stulecia tarcza miała stylizowaną formę tarczy rzeczywistej, charakterystyczną dla aktualnych czasów.
Ten artykuł dotyczy pojęcia tarczy w heraldyce. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |