Temperatura mięknienia
strona ujednoznaczniająca w projekcie Wikimedia / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Temperatura mięknienia, temperatura mięknięcia – temperatura, w której materiał zaczyna zmieniać się z ciała stałego w plastyczną masę.
Podawana jest zwykle dla materiałów amorficznych lub częściowo krystalicznych i częściowo amorficznych posiadających mieszaną mikrostrukturę. Materiały amorficzne i amorficzno-krystaliczne zwykle nie mają temperatury topnienia, gdyż proces ich przejścia z ciała stałego w ciało o wysokiej lepkości zachodzi stopniowo i nie polega na prostej przemianie kryształu w ciecz. Do materiałów, dla których podaje się temperaturę mięknienia, należą między innymi:
- polimerowe tworzywa sztuczne
- szkło i materiały ceramiczne
- niektóre materiały budowlane (beton, asfalt)
- niektóre amorficzne materiały pochodzenia naturalnego (kauczuk naturalny, celuloza, chityna, woski, popiół, minerały amorficzne)
- niektóre rodzaje żywności (tłuszcze jadalne, sery topione).
Wszystkie tego rodzaju materiały mają tendencję do stopniowego stawania się coraz miększymi w pewnym zakresie temperatur – nie topią się one w ściśle określonej temperaturze. Zakres ten zależy nie tylko od natury i składu chemicznego materiału, ale także od jego historii termicznej i sposobu dokonywania pomiaru. Ze względu na ciągły, a nie skokowy, charakter zjawiska mięknienia, istnieją ścisłe normy, według których dokonuje się pomiaru temperatury jego zachodzenia. Metody te ogólnie sprowadzają się do pomiaru zmian twardości, wytrzymałości na zginanie lub rozciąganie w funkcji temperatury, przy czym za temperaturę mięknienia uznaje się tę, w której co najmniej jedna z tych wielkości przekracza określoną wartość.