Teodor Szemelowski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Teodor Szemelowski (ur. 1 marca 1813 w Drohobyczu, zm. 1 listopada 1871 w Samborze) - prawnik, adwokat, burmistrz Sambora. poseł do Sejmu Krajowego Galicji i austriackiej Rady Państwa.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji | |
Okres | |
Poseł do austriackiej Rady Państwa I kadencji | |
Okres | |
Przynależność polityczna |
Koło Polskie |
Burmistrz Sambora | |
Okres | |
Poprzednik |
Ukończył gimnazjum w Samborze (1829) i Studium Filozoficzne we Lwowie (1831). W latach 1831-1835 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego, gdzie 7 lipca 1837 uzyskał tytuł doktora prawa[1]. Jako adwokat krajowy prowadził kancelarię adwokacją we Lwowie, a następnie w Samborze[1], od 1855 był wpisany do grona adwokatów Sądu Obwodowego w Samborze[2].
Podczas Wiosny Ludów współorganizator a następnie od 12 kwietnia 1848 członek Komitetu Narodowego w Samborze. Z jego ramienia 26 kwietnia 1848 wszedł w skład Centralnej Rady Narodowej we Lwowie, gdzie działał w jej Wydziale Opieki. Podpisał protest przeciw decyzji gubernatora Franza von Stadiona z 23 IV o zniesieniu pańszczyzny w Galicji oraz manifest do społeczeństwa ukraińskiego w Galicji o jedność działania z Polakami[1].
Poseł do Sejmu Krajowego Galicji I kadencji (1861-1867), wybrany w III kurii obwodu Sambor, z okręgu wyborczego Miasto Sambor[3][4]. W Sejmie był zwolennikiem Franciszka Smolki i rzecznikiem rozszerzenia autonomii Galicji. Opowiadał się m.in. za wprowadzeniem urzędu kanclerza dla Galicji (1866) oraz głosował za adresem Sejmu Krajowego do cesarza Franciszka Józefa w sprawie autonomii Galicji, Sprzeciwiał się projektom podziału Galicji wysuwanym przez działaczy ukraińskich i zwalczał tendencje moskalofilskie wśród ruskiej inteligencji i duchowieństwa[1]. W 1867 przegrał wybory do Sejmu na II kadencję z burmistrzem Sambora Michałem Popielem.
Poseł do austriackiej Rady Państwa I kadencji (11 maja 1861 - 20 września 1865) z okręgu miast Sambor-Przemyśl-Jarosław-Drohobycz[5]. Członek Koła Polskiego[6].
W latach 1867-1870 był członkiem Rady Powiatowej w Samborze oraz pełnił funkcję burmistrza. Działał w oddziale w samborskim Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego oraz w Samborskiej Kasie Oszczędności gdzie był prezesem[1].
Zmarł podczas rozprawy sądowej, w trakcie której doznał wylewu, zasłabł i zmarł w ciągu kilku godzin[7].