Tour de Pologne 1948
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
7. edycja wyścigu kolarskiego Tour de Pologne odbyła się w dniach 22 czerwca – 4 lipca 1948. Rywalizację rozpoczęło 71 kolarzy, a ukończyło 29. Łączna długość wyścigu – 1963 km.
| |||
Data | |||
---|---|---|---|
Etapów |
11 | ||
Dystans |
1963 km | ||
Czas zwycięzcy |
58h 36'24" | ||
Zgłoszenia |
71 kolarzy | ||
Ukończyło wyścig |
29 kolarzy | ||
Podium | |||
Pierwsze miejsce | |||
Drugie miejsce | |||
Trzecie miejsce | |||
Pozostałe klasyfikacje | |||
Drużynowa |
Pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej zajął Wacław Wójcik (Polska I), drugie Lucjan Pietraszewski (Polska II), a trzecie Wacław Wrzesiński (Polska I).
Wyścig odzyskał swą wielką rangę, jaką cieszył się przed II wojną światową. Po raz pierwszy w historii, etapowym zwycięzcą został zawodnik zagraniczny, Szwed Olle Persson, jednak na skutek skurczów mięśni musiał wycofać się w połowie czwartego etapu. Defekty i kraksy mocno uszczupliły grono walczących. Plagą wyścigu były czyraki (wielu zawodników wskutek czyraków i odparzeń ledwo siedziało na rowerach). Po raz pierwszy zaczął obowiązywać limit czasu - każdy z zawodników biorących udział w wyścigu musiał ukończyć etap nie później jak w godzinę, od czasu przybycia pierwszego zawodnika na metę, pod groźbą dyskwalifikacji.
Tour de Pologne 1948 cieszył się olbrzymią popularnością kibiców. Prasa podała, że przebieg wyścigu na trasach etapów obserwowało około 4 milionów widzów. Stadiony były pełne, a sukces Wójcika w Warszawie oklaskiwało ponad 40 000 widzów. Sędzią głównym był Otton Przysiecki.