Transatlantycki kabel telegraficzny
przewód telekomunikacyjny łączący Europę z Ameryką Północną / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Transatlantycki kabel telegraficzny?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Pierwszy transatlantycki kabel telegraficzny został w położony na dnie Atlantyku w 1866 r. pomiędzy miejscowościami Foilhommerum na wyspie Valentia (zachodnia Irlandia) a Heart's Content na wschodnim wybrzeżu Nowej Fundlandii. Łączył on Amerykę Północną z Europą, skracając do kilku minut czas potrzebny na dostarczenie wiadomości między nimi. Poprzednio używano w tym celu statków, co trwało około dziesięciu dni. W okresie dziewięciu lat podjętych zostało pięć prób położenia kabla: w 1857, 1858 (dwie próby), 1865 i 1866 – nim ostatecznie ustanowiono połączenie przy użyciu statku SS Great Eastern, korzystając z kabla z 1866 oraz zreperowanego kabla z 1865. Dodatkowe linie łączące Foilhommerum z Heart’s Content położono w latach 1873, 1874, 1880 i 1890. Pod koniec XIX wieku Amerykę Północną łączyła z Europą sieć podmorskich linii telegraficznych, będących własnością przedsiębiorstw brytyjskich, francuskich, niemieckich i amerykańskich.
Człowiekiem, który stał za ustanowieniem pierwszego połączenia tego typu był Cyrus West Field. Pierwszym oficjalnym telegramem wysłanym przez kabel transatlantycki był telegram z gratulacjami, wysłany przez królową Wiktorię do prezydenta USA Jamesa Buchanana 16 sierpnia 1858. Kabel ten uległ zniszczeniu miesiąc później, gdy Wildman Whitehouse przeciążył go, próbując użyć zbyt wysokiego napięcia, co miało zwiększyć prędkość przesyłu telegramów. Wkrótce pod naciskiem opinii publicznej i inwestorów podjęto prace nad przywróceniem połączenia. Kolejną zakończoną sukcesem próbę podjęto w 1865, przy użyciu znacznie ulepszonego kabla, ostatecznie ustanawiając połączenie 18 lipca 1866. Wkrótce potem naprawiono i oddano do użytku kabel z 1865.
Umowa międzynarodowa zawarta 14 marca 1884 Paryżu zakazała niszczenia lub uszkadzania kabli podmorskich, sądem właściwym do rozpoznania jest sąd przynależności statku, na pokładzie którego popełniono przestępstwo[1]. Stronami jest obecnie 36 państw[2].