Prosta Simsona
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Prosta Simsona punktu względem trójkąta [1] – w planimetrii, dla danego punktu leżącego na okręgu opisanym na trójkącie prosta, na której leżą rzuty prostokątne punktu na proste i [1].
Jej odkrycie przypisywane jest szkockiemu matematykowi, Robertowi Simsonowi, choć nie ma wzmianki o niej w żadnej jego pracy[1]. Prosta ta bywa również nazywana prostą Wallace’a lub Wallace’a-Simsona od Williama Wallace’a, który jako pierwszy opublikował dowód jej istnienia w 1799 roku[2].