Tłumienność
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Tłumienność – jeden z podstawowych parametrów opisujących zdolność łącza (np. kabel, światłowód, łącze bezprzewodowe) do realizacji transmisji.
Łącza tłumią sygnał z kilku powodów:
- szumów termicznych,
- rozpraszania sygnału na zaburzeniach struktury materiału,
- przeników i przesłuchów (przy łączach miedzianych),
- pojemności i indukcyjności pasożytniczych (przy łączach miedzianych).
Wielkość tłumienia określa spadek mocy sygnału przepływającego przez łącze transmisyjne. Wartość wyznaczana jest jako logarytm stosunku mocy sygnału na wejściu do mocy sygnału na wyjściu.
- – dla mocy,
- – dla napięcia i prądu,
gdzie:
- – moc wejściowa,
- – moc wyjściowa,
- – napięcie albo prąd wejściowy,
- – napięcie albo prąd wyjściowy.
Wartość 10 przed logarytmem (dla mocy) wynika stąd, że rezultat podaje się dB (czyt. decybelach). Z kolei 20 (dla prądu i napięcia) wynika z tego, że moc wyraża się wzorem:
W skali logarytmicznej musi być określony pewien poziom odniesienia. Poziom odniesienia dla mocy określany jest w oparciu o pewną stałą rezystancję R. Korzystając z prawa Ohma moc można obliczyć ze wzoru:
Po zlogarytmowaniu we wzorze na tłumienność amplitudową pojawi się czynnik 2.