U-1 (1935)
okręt podwodny marynarki wojennej III Rzeszy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące U-1 (1935)?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
U-1 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu II wojny światowej, pierwszy okręt podwodny III Rzeszy.
Ten artykuł dotyczy okrętu podwodnego U-1 z 1935 roku. Zobacz też: inne okręty o tej samej lub podobnej nazwie. |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt |
IvS: MVBIIA |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
11 lutego 1935 |
Wodowanie |
15 czerwca 1935 |
Kriegsmarine | |
Wejście do służby |
29 czerwca 1935 |
Zatopiony |
6 kwietnia 1940 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość |
40,9 metra |
Szerokość |
4,08 metra |
Zanurzenie |
3,83 metra |
Zanurzenie testowe |
100 metrów |
Zanurzenie maksymalne |
150 metrów |
Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
Napęd | |
2 silniki Diesla (pow.) 2 silniki elektryczne (zan.) | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
5 torped G7a, 1 działko kalibru 20 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
3 x 533 mm (dziób) |
Załoga |
25 oficerów i marynarzy |
Należał do typu okrętów zaprojektowanych z pogwałceniem traktatu wersalskiego w tajnym niemieckim biurze projektowym IvS w Holandii. Stępkę pod budowę jednostki położono 11 lutego 1935 roku w stoczni Deutsche Werke w Kilonii, gdzie został zwodowany 15 czerwca 1935 roku. Przyjęty do służby w Kriegsmarine 29 czerwca 1935 roku – zaledwie 11 dni po zawarciu niemiecko-brytyjskiego traktatu morskiego, zezwalającego Niemcom na budowę ograniczonej liczby okrętów podwodnych. Do wiosny 1940 roku U-1 pełnił rolę szkoleniową, po rozpoczęciu zaś niemieckiej inwazji na Norwegię skierowany został do wsparcia sił inwazyjnych. Przeprowadził dwa patrole wojenne, podczas których nie odniósł żadnych sukcesów. Na początku kwietnia 1940 roku zatonął na minie na Morzu Północnym podczas drugiego z nich.
U-1 był jednokadłubowym okrętem podwodnym o wyporności nawodnej 254 ton oraz 303 ton w zanurzeniu, rozwijającym prędkość 13 węzłów na powierzchni oraz 6,9 węzła pod wodą. Wyposażony był w trzy wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm na dziobie, a napęd na powierzchni zapewniany był przez dwa sześciocylindrowe silniki Diesla o łącznej mocy 700 KM. Załogę okrętu stanowiło 25 osób.