USS Katahdin (1893)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
USS Katahdin – amerykański okręt klasy taranowiec, charakteryzujący się niekonwencjonalną konstrukcją.
Ten artykuł od 2017-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie. |
USS „Katahdin" | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Wodowanie |
4 lutego 1893 |
US Navy | |
Wejście do służby |
20 lutego 1896 |
Wycofanie ze służby |
9 lipca 1909 |
Los okrętu |
zatopiony jako okręt-cel |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
2155 ton |
Długość |
76 metrów (250 stóp 9 cali) |
Szerokość |
13,2 metra (43 stopy 5 cali) |
Zanurzenie |
4,6 metra (15 stóp 1 cal) |
Prędkość |
16 węzłów |
Uzbrojenie | |
4 działa 57 mm (6 funtowe), taran | |
Załoga |
97 oficerów i marynarzy |
Został zwodowany 4 lutego 1893 w stoczni Bath Iron Works w Bath, w stanie Maine. Matką chrzestną okrętu była córka asystenta sekretarza ds. marynarki, panna Una Soley. Przyjęty na stan marynarki decyzją Komisji Morskiej w Nowym Jorku 20 lutego 1896. Pierwszym dowódcą został komandor porucznik Richard Leary.
Ten eksperymentalny taranowiec obrony portu stanowił nowość w budownictwie okrętowym. Kadłub okrętu wystawał niewiele ponad powierzchnię wody. W czasie rejsu fale obmywały pokład. Niektóre cechy kształtu kadłuba zostały potem wykorzystane w konstrukcji kadłubów pierwszych okrętów podwodnych.