USS William D. Porter (DD-579)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
USS William D. Porter (DD-579) – amerykański niszczyciel typu Fletcher zwodowany 27 września 1942 roku w stoczni Consolidated Steel w Orange. Jednostka weszła do służby 6 lipca 1943 roku, pełniąc ją pierwotnie na Atlantyku, po czym w grudniu 1943 roku okręt został przeniesiony do działań na obszarze Pacyfiku.
Klasa | |||
---|---|---|---|
Typ | |||
Historia | |||
Stocznia |
Consolidated Steel | ||
Położenie stępki |
7 maja 1942 | ||
Wodowanie |
27 września 1942 | ||
US Navy | |||
Wejście do służby |
6 lipca 1943 | ||
Zatopiony |
10 czerwca 1945 | ||
Dane taktyczno-techniczne | |||
Wyporność |
2050 ton | ||
Długość |
114,7 metra | ||
Szerokość |
12,1 metra | ||
Zanurzenie |
4,2 metra | ||
Napęd | |||
60 000 SHP, 2 śruby | |||
Prędkość |
38 węzłów | ||
Zasięg | |||
Uzbrojenie | |||
artyleria okrętowa: działa: 5 x 127 mm 10 x 40 mm, 7 x 20 mm ZOP: 6 miotaczy bomb głębinowych 2 zrzutnie bomb głębinowych | |||
Wyrzutnie torpedowe |
10 x 533 mm | ||
|
14 listopada 1943 roku podczas konwojowania pancernika USS „Iowa” (BB-61) – skutkiem braku ostrożności oficera torpedowego – niszczyciel wystrzelił torpedę w kierunku okrętu liniowego, na którego pokładzie znajdował się w tym czasie prezydent Franklin Delano Roosevelt, sekretarz stanu Cordell Hull, dowódca amerykańskiej marynarki wojennej admirał Ernest King i inni najwyżsi przedstawiciele sił zbrojnych, zmierzający na konferencje w Kairze i Teheranie. Dzięki sygnalizacji alarmowej znajdująca się w chwili strzału w odległości ok. 5500 metrów od niszczyciela „Iowa” zdołała wykonać zwrot na sterburtę, co pozwoliło jej na uniknięcie trafienia torpedą Mark 15.
10 czerwca 1945 roku okręt został zatopiony w samobójczym ataku kamikaze w czasie bitwy o Okinawę[1]. Całą załoga przeżyła i została podjęta z wody przez jednostki USS LCS 86 i USS LCS 122[1]. Rannych zostało 61 marynarzy[1].