Ukraińska Armia Halicka
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ukraińska Armia Halicka (ukr. Українська Галицька Армія, UHA) – nazwa regularnej armii ZURL po porozumieniu z Armią Ochotniczą Antona Denikina 17 listopada 1919, wcześniej nosiła nazwę Armii Halickiej (HA).
Ten artykuł od 2016-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Historia | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Sformowanie |
1918 | ||
Rozformowanie |
1921 | ||
Tradycje | |||
Kontynuacja | |||
Działania zbrojne | |||
Wojna ukraińsko-radziecka (1917–1921) Wojna polsko-ukraińska Wojna polsko-bolszewicka | |||
Organizacja | |||
Rodzaj sił zbrojnych | |||
|
Pierwszą jednostką Armii Halickiej był Legion Ukraińskich Strzelców Siczowych, ogłoszony 30 października 1918 przez Ukraińską Radę Narodową zalążkiem zachodnioukraińskich sił zbrojnych. Dołączyły do niego oddziały armii austro-węgierskiej, złożone z Ukraińców, które we Lwowie i na prowincji 1 listopada 1918 podporządkowały się rozkazom Ukraińskiej Rady Narodowej. Wcześniej oddziały te współpracowały z Ukraińskim Generalnym Komisariatem Wojskowym.
Pierwszą walką UHA była walka o Lwów, rozpoczęta 1 listopada 1918. Na siły UHA, dokonujące przewrotu we Lwowie, składali się żołnierze pochodzenia ukraińskiego z różnych jednostek armii austro-węgierskiej (1410 żołnierzy i 60 podoficerów). Dowodził nimi Dmytro Witowski.