Ulysses (sonda kosmiczna)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ulysses – sonda kosmiczna NASA i ESA, przeznaczona do badania rejonów biegunowych Słońca, wyniesiona w kosmos na pokładzie promu kosmicznego Discovery w locie STS-41 w dniu 6 października 1990 roku[1]. Wskutek działania silników rakietowych sondzie nadano prędkość 15,17 km/s, co czyniło ją wówczas pojazdem kosmicznym opuszczającym Ziemię z największą w historii startów uzyskaną prędkością[2] (nową rekordzistką w 2006 została sonda New Horizons[3]). Ulysses był pierwszą sondą, która opuściła płaszczyznę ekliptyki by prowadzić badania północnego i południowego bieguna Słońca[4].
Szybkie fakty Zaangażowani, Indeks COSPAR ...
Zaangażowani | |||
---|---|---|---|
Indeks COSPAR |
1990-090B | ||
Indeks NORAD |
20842 | ||
Rakieta nośna | |||
Miejsce startu |
Centrum Kosmiczne imienia Johna F. Kennedy’ego, Stany Zjednoczone | ||
Cel misji | |||
Orbita (docelowa, początkowa) | |||
Okrążane ciało niebieskie | |||
Czas trwania | |||
Początek misji |
6 października 1990 (11:47:16 UTC) | ||
Koniec misji |
30 czerwca 2009 | ||
Wymiary | |||
Wymiary |
3,2 x 3,3 x 2,1 m | ||
Masa całkowita |
367 kg | ||
Masa aparatury naukowej |
55 kg | ||
|
Zamknij