Ustawa o Kansas i Nebrasce
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ustawa o Kansas i Nebrasce (Ustawa Nebraska-Kansas, ang. Kansas-Nebraska Act) z roku 1854 – ustawa założycielska dla terytoriów zorganizowanych Kansas i Nebraski, zastępująca kompromis Missouri z roku 1820 i pozwalająca osadnikom tych stanów na podjęcie decyzji, czy chcą, by w ich granicach wprowadzone zostało niewolnictwo. Autorem ustawy był demokratyczny senator Stephen A. Douglas z Illinois.
Projekt ustawy zakładał, że osadnicy działają w imieniu własnym, czyli są wykonawcami zgodnej z Konstytucją zasady o „władzy ludu”. Douglas miał nadzieję, że wyciszy w ten sposób napięte stosunki między Południem a Północą, Południe bowiem mogłoby rozszerzać niewolnictwo na nowych terytoriach, natomiast Północ miałaby prawo zakazywać go w swoich stanach. Był w błędzie. Nowo powstała Partia Republikańska zamierzała powstrzymać rozszerzanie się niewolnictwa i wkrótce stała się najbardziej liczącą się siłą Północy. Konsekwencją działalności Douglasa był ciąg wydarzeń znanych jako „Bleeding Kansas”, co przyspieszyło wybuch wojny secesyjnej.