Utracona sprzedaż (ang. lost sales, lost revenue, lost income, także 'utracony przychód', 'utracony zysk') – termin pojawiający się w dyskusjach na temat piractwa internetowego. Określa on hipotetyczne straty wynikające z braku sprzedaży kopii utworu, który został „spiracony”, tj. pobrany z nielegalnego źródła internetowego. Termin ten jest krytykowany z powodu założenia, że produkt byłby zakupiony (nastąpiłaby sprzedaż), gdyby nie piractwo. Zgodnie z tym założeniem w warunkach braku piractwa konsument nie ma wyboru pomiędzy dokonaniem a niedokonaniem zakupu, zawsze wybierając zakup, co jest wedle krytyków nie zawsze realne^[1][2][3].

Pojęcie to jest podobne do prawnego pojęcia utraconych korzyści (łac. lucrum cessans). Jednakże utrata zysku w przypadku utraconych korzyści musi być przez żądającego odszkodowania udowodniona, czyli wykazana z tak dużym prawdopodobieństwem, że uzasadnia ono w świetle doświadczenia życiowego przyjęcie, że utrata korzyści rzeczywiście nastąpiła^[4].

To pojęcie występujące również w analizach sprzedaży w sklepach, szczególnie w sieciach sklepów. Jest to teoretyczna wielkość sprzedaży, która nie mogła być dokonana przez klienta ze względu na to, że danego towaru nie było w sklepie. Ze względu na wiele czynników wpływających na decyzje zakupowe klientów istnieje przynajmniej kilka metod wyznaczania wielkości utraconej sprzedaży, które dają różne wyniki.

Zobacz też

• koszt alternatywny