Włókno szklane
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Włókno szklane – włókno chemiczne otrzymywane ze szkła wodnego i czasami też ze stopionego szkła.
Stosuje się je w szczególności jako zbrojenie w materiałach kompozytowych. W takich zastosowaniach musi charakteryzować się znacznie lepszymi parametrami niż włókna do celów włókienniczych i izolacyjnych. Wprowadzenie wytrzymałych, sztywnych, lecz kruchych włókien do miękkiej osnowy, powoduje wzrost wytrzymałości statycznej i zmęczeniowej, w tym wytrzymałości właściwej. Osnowa przekazuje jedynie przyłożone obciążenie do włókien, które w większości je przenoszą. Materiały kompozytowe tej grupy mogą przy tym wykazywać dobre właściwości wytrzymałościowe zarówno w temperaturze pokojowej, jak i podwyższonej[1].