Władimir Rubaszkin
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Władimir Jakowlewicz Rubaszkin (ros. Владимир Яковлевич Рубашкин, ur. 5 kwietnia?/17 kwietnia 1876 w Nowoczerkasku[1], zm. 24 czerwca 1932 w Charkowie[2]) – rosyjski histolog.
Studiował medycynę na Wojskowej Akademii Medycznej w Sankt Petersburgu. Pracował w laboratorium fizjologicznym Iwana Pawłowa i histologicznym u Aleksandra Maksimowa. W 1905 roku zwiedził Stację Zoologiczną w Neapolu[3]. Następnie prowadził żeńskie kursy medyczne na Uniwersytecie Jurjewskim: wykładał anatomię porównawczą, embriologię, histologię[4]. Od 1918 na katedrze Uniwersytetu w Charkowie. W 1920 roku organizował katedrę Kubańskiego Medycznego Uniwersytetu w Krasnodarze[5]. Od 1923 dyrektor Ukraińskiego Instytutu Protozoologii[6].
Był autorem podręcznika histologii. Interesował się przede wszystkim histologią ośrodkowego układu nerwowego. Jedna z metod przygotowywania preparatów histologicznych nazywana jest w Rosji metodą Rubaszkina-Maksimowa (ros. Рубашкина-Максимова способ).