Władysław I Łokietek
król Polski (1320-1333) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Władysław I Łokietek?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Władysław[uwaga 1] I Łokietek (ur. między 3 marca 1260, a 19 stycznia 1261[1], zm. 2 marca 1333 w Krakowie) – król Polski w latach 1320–1333[2], ojciec Kazimierza III Wielkiego. Do najważniejszych osiągnięć Władysława Łokietka na drodze do tronu królewskiego należało stłumienie buntów mieszczan wywołanych przez krakowskiego wójta Alberta oraz poznańskiego Przemka, a także umiejętnie prowadzona działalność dyplomatyczna. Był pierwszym władcą Polski koronowanym w Krakowie – w katedrze wawelskiej, przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława[3].
Rysunek Jana Matejki z cyklu Poczet królów i książąt polskich | |
książę, a następnie król Polski | |
Okres |
od około 1 września 1306 |
---|---|
Koronacja |
20 stycznia 1320 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę brzeski | |
Okres |
od 1267 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę dobrzyński razem z braćmi | |
Okres |
od 1267 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę sieradzki | |
Okres |
od 1288 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę sandomierski | |
Okres |
od 1289 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę krakowski | |
Okres |
1289 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę łęczycki | |
Okres |
od 1294 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę wielkopolski i gdański | |
Okres |
od 1296 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę sandomierski | |
Okres |
od 1305 |
Poprzednik | |
Następca | |
książę wielkopolski | |||
Okres |
od 1314 | ||
---|---|---|---|
Poprzednik |
Henryk IV Wierny, Konrad oleśnicki, Jan ścinawski, Bolesław oleśnicki i Przemko głogowski | ||
Następca | |||
książę sieradzko-łęczycki | |||
Okres |
od 1306 | ||
Poprzednik | |||
Następca |
Bolesław dobrzyński, Władysław Garbaty i Przemysł inowrocławski | ||
książę wielkopolski | |||
Okres |
od 1314 | ||
Poprzednik |
Henryk IV Wierny, Konrad I oleśnicki, Jan ścinawski, Bolesław oleśnicki i Przemko głogowski | ||
Następca | |||
Dane biograficzne | |||
Dynastia | |||
Data urodzenia |
między 3 marca 1260 a 19 stycznia 1261 | ||
Data i miejsce śmierci |
2 marca 1333 | ||
Ojciec | |||
Matka | |||
Żona | |||
Dzieci |
Kunegunda, | ||
|
Zanim został królem Polski, nosił szereg tytułów książęcych. W latach 1267–1275 był księciem na Kujawach Brzeskich i Dobrzyniu (pod opieką matki). Następnie sprawował udzielne rządy razem z braćmi w latach 1275–1288. Ponadto był księciem brzeskim i sieradzkim w latach 1288–1300, księciem sandomierskim w latach 1289–1292; w okresie 1292–1300 był lennikiem Wacława II, w latach 1293–1295 był regentem w księstwie dobrzyńskim, w latach 1294–1300 był księciem łęczyckim, a w latach 1296–1300 – księciem wielkopolskim i pomorskim. Przebywał na wygnaniu w latach 1300–1304, od 1304 rządził w Wiślicy, od 1305 ponownie w Sandomierzu, Sieradzu, Łęczycy i Brześciu, od 1306 w Krakowie i sprawował zwierzchnictwo nad księstwami: inowrocławskim i dobrzyńskim; w latach 1306–1308/1309 rządził na Pomorzu, od 1314 w Wielkopolsce. W 1327 zamienił Sieradz i Łęczycę na Inowrocław i Dobrzyń[4], w 1329 utracił ziemię dobrzyńską[5], w 1332 Kujawy[6].