W. Wołodarski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
W. Wołodarski, ros. В. Володарский, właśc. Моисей Маркович Гольдштейн (ur. 1891 w Ostropolu koło Płoskirowa, zm. 20 czerwca 1918 w Piotrogrodzie) − rosyjski rewolucjonista i bolszewik, komisarz w pierwszym rządzie bolszewickim RFSRR w latach 1917-18.
Data i miejsce urodzenia |
11 grudnia 1891 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 czerwca 1918 | ||
Przyczyna śmierci |
zastrzelony | ||
Miejsce spoczynku | |||
Zawód, zajęcie |
dziennikarz, wydawca | ||
Narodowość | |||
Edukacja |
wykształcenie podstawowe | ||
Stanowisko |
redaktor naczelny Krasnoj Zwiezdy | ||
Partia | |||
Wyznanie | |||
|
Urodził się w rodzinie żydowskiego rzemieślnika koło Płoskirowa. Uczył się w gimnazjum w Dubnie, jednak za działalność rewolucyjną został stamtąd wyrzucony. W 1905 roku wstąpił do Bundu, później związał się z ukraińskimi socjaldemokratami. Od 1908 do 1911 roku prowadził działalność agitacyjną na Ukrainie, za co został zesłany do Archangielska.
W latach 1913-16 przebywał w USA, razem z Trockim i Bucharinem wydawał gazetę „Nowyj mir”. Po rewolucji lutowej wrócił do Rosji, został głównym agitatorem piotrogrodzkiego komitetu SDPRR(b).
W 1918 roku mianowany komisarzem ludowym prasy, propagandy i agitacji, stanął na czele redakcji „Krasnej Gaziety”, prowadził prace indoktrynacyjne wśród żołnierzy rosyjskich na froncie rumuńskim.
20 czerwca 1918 roku został zastrzelony przez eserowca Siergiejewa w drodze na wiec – świadkiem zabójstwa był szofer Wołodarskiego Hugo Jurgens.
Został pochowany na Marsowym Polu w Piotrogrodzie. W latach 1918-1944 jego imię nosił petersburski Prospekt Litiejny[1].