Wajroczana
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wajroćana (również Vairocana वैरोचन, Vairochana lub Mahavairocana; chiń. 大日如來 Dàrì Rúlái lub 毘盧遮那佛 Pílúzhēnàfó, język koreański: 비로자나불 Birojanabul lub 대일여래 Daeil Yeorae, język japoński: 大日如来 Dainichi Nyorai) – zgodnie z buddyjską doktryną Trikai jest buddą stanowiącym ucieleśnienie Dharmakai, i który może dzięki temu być postrzegany jako uniwersalny aspekt historycznego Buddy Gautamy Siddharty. Przedstawiany jako jeden z Pięciu Buddów Mądrości, Wajroćana zajmuje środkowe miejsce.
Wajroćana jest główną postacią wielu wczesnych szkół buddyzmu w Japonii, w tym ezoterycznych szkół shingon i kegon. Doktryna Buddy Wajroćany oparta jest w dużej mierze na naukach sutry Mahawajroćany. Wajroćana jest również często łączony z huayan – szkołą filozofii buddyjskiej, szczególnie popularnej w czasach dynastii Tang. W buddyzmie huayan szczególny nacisk kładzie się na znaczenie pustki (pustości) oraz współzależnego powstawania, stąd też Wajroćana jest często łączony z pojęciem pustki (pustości). W Japonii miejsce Wajroćany jako obiektu czci zajmował stopniowo Budda Amitabha, ale jego spuściznę wciąż można znaleźć w opisanej poniżej japońskiej świątyni Todaiji oraz znajdującym się w niej posągu.