Walter Steiner

	Walter Steiner
	Walter Steiner
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1951 ; Wildhaus, Szwajcaria
Klub	Wildhaus
Wzrost	184 cm
Reprezentacja	Szwajcaria
	Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata w lotach
	Turniej Czterech Skoczni
2. miejsce ;	1973/1974
2. miejsce ;	1976/1977
	Puchar KOP
1. miejsce ;	1971/1972
1. miejsce ;	1973/1974
	Inne nagrody
Medal Holmenkollen ;	1977

Walter Steiner (ur. 15 lutego 1951 w Wildhaus) – szwajcarski skoczek narciarski, srebrny medalista olimpijski z Sapporo (1972), trzykrotny medalista mistrzostw świata w lotach oraz dwukrotny zdobywca Pucharu KOP.

Przebieg kariery

Na międzynarodowej arenie zadebiutował 28 grudnia 1969 w Oberstdorfie podczas pierwszego konkursu Turnieju Czterech Skoczni, gdzie zajął 63 miejsce. W 1972 podczas igrzysk w Sapporo zdobył srebrny medal na dużej skoczni, przegrywając wówczas jedynie z Wojciechem Fortuną, a jego strata do polskiego skoczka wyniosła zaledwie 0,1 punktu.

3 stycznia 1973 w Innsbrucku zajął czwarte miejsce w zawodach FIS, a 6 stycznia w Bischofshofen był ósmy, przez co cały Turniej Czterech Skoczni zakończył na siódmym miejscu. W 1973 został uznany najlepszym skoczkiem świata w plebiscycie ISK^[1]. 1 stycznia 1974 w Garmisch-Partenkirchen wygrał pierwsze w karierze międzynarodowe zawody. 16 lutego 1974 na mistrzostwach świata w Falun zajął czwarte miejsce. W tamtym roku w Planicy ustanowił rekord świata w długości lotu (169 m)^[1].

Na mistrzostwach świata w Lotach w Planicy w 1972 oraz mistrzostwach w lotach w Vikersund w 1977 zdobywał złote medale, a na mistrzostwach w Oberstdorfie w 1973 zdobył srebro. 6 stycznia 1977 drugi raz w karierze wygrał zawody FIS. Wówczas zajął drugie miejsce w Turnieju Czterech Skoczni. 6 stycznia 1978 w Bischofshofen zajął drugą lokatę. Po raz ostatni w międzynarodowych zawodach startował 18 i 26 lutego 1978, kiedy to zajął odpowiednio 26. miejsce na normalnej oraz 10. miejsce na dużej skoczni podczas mistrzostw świata w Lahti.

W 1977 otrzymał medal Holmenkollen wraz z dwiema fińskimi biegaczkami narciarskimi: Heleną Takalo i Hilkka Kuntolą. W lutym 1978 oficjalnie zakończył sportową karierę.

Jako emeryt startuje w mistrzostwach świata weteranów w biegach narciarskich, gdzie zdobył kilka medali^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
14.	6 lutego	1972	Sapporo	Skocznia normalna indywidualnie	217,4 pkt	26,8 pkt	Yukio Kasaya
2.	11 lutego	1972	Sapporo	Skocznia duża indywidualnie	219,8 pkt	0,1 pkt	Wojciech Fortuna
9.	7 lutego	1976	Innsbruck	Skocznia normalna indywidualnie	232,2 pkt	19,8 pkt	Hans-Georg Aschenbach
9.	15 lutego	1976	Innsbruck	Skocznia duża indywidualnie	208,5 pkt	26,3 pkt	Karl Schnabl

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
28.	14 lutego	1970	Vysoké Tatry	Skocznia normalna indywidualnie	212,4 pkt	28,2 pkt	Garij Napałkow
23.	21 lutego	1970	Vysoké Tatry	Skocznia duża indywidualnie	199,3 pkt	26,7 pkt	Garij Napałkow
4.	16 lutego	1974	Falun	Skocznia normalna indywidualnie	239,1 pkt	19,8 pkt	Hans-Georg Aschenbach
17.	23 lutego	1974	Falun	Skocznia duża indywidualnie	193,7 pkt	46,7 pkt	Hans-Georg Aschenbach
26.	18 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna indywidualnie	220,0 pkt	33,2 pkt	Matthias Buse
7.	22 lutego	1978	Lahti	Skocznia normalna drużynowo^[2]	365,1 pkt	78,7 pkt	NRD
10.	26 lutego	1978	Lahti	Skocznia duża indywidualnie	230,8 pkt	25,8 pkt	Tapio Räisänen

Mistrzostwa świata w lotach

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurs	Wynik	Strata	Zwycięzca
1.	19 lutego	1972	Planica	Loty indywidualnie	427,5 pkt	-	-
2.	10 marca	1973	Oberstdorf	Loty indywidualnie	418,0 pkt	0,5 pkt	Hans-Georg Aschenbach
7.	14 marca	1975	Tauplitz	Loty indywidualnie	486,5 pkt	26,0 pkt	Karel Kodejška
1.	18 lutego	1977	Vikersund	Loty indywidualnie	564,5 pkt	-	-