Wariant (językoznawstwo)
jednostka językowa identyczna pod względem funkcji, ale różniąca się formą / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wariant – element językowy, który traktuje się jako identyczny z punktu widzenia jego funkcji, chociaż różni się on formą[1], np. przednio-językowo-zębowe Ł oraz niezgłoskotwórcze U w języku polskim (np. w wymowie scenicznej i kresowej [ɫafka] wobec powszechniejszego [wafka]). O wariantach najczęściej mówi się w fonologii.
Ten artykuł dotyczy pojęcia z dziedziny językoznawstwa. Zobacz też: inne znaczenia słowa „wariant”. |