Wiązowiec (roślina)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wiązowiec, obrostnica[3] (Celtis L.) – rodzaj liczący około 60–70 gatunków drzew liściastych zaliczany do rodziny konopiowatych (Cannabaceae), przy czym dawniej (do XX wieku włącznie) klasyfikowany w obrębie wiązowatych (Ulmaceae). Przedstawiciele rodzaju występują na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej, mniej liczni obecni są w strefach umiarkowanych o ciepłym klimacie[4][5]. W Europie południowej występują 4 gatunki, w Ameryce Północnej 6, w Azji wschodniej ok. 15[6]. Liczni przedstawiciele rodzaju po introdukcji poza ich rodzimy zasięg stali się uciążliwymi gatunkami inwazyjnymi, zwłaszcza w południowej Afryce i Australii[4]. W Polsce spotykany bywa wiązowiec zachodni (w okolicach upraw rozsiewa się i uznawany jest za zadomowionego już antropofita)[7], rzadziej i raczej tylko w kolekcjach inne gatunki[8].
Morfologia (Celtis australis) | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
wiązowiec | ||
Nazwa systematyczna | |||
Celtis L. Sp. Pl. 1043. 1 Mai 1753 | |||
|
Wiązowce dostarczają cenionego drewna, jadalnych owoców i uprawiane są jako mało wymagające drzewa cieniodajne.