Wicekrólestwo Nowej Granady
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wicekrólestwo Nowej Granady (hiszp. Virreinato de Nueva Granada) – kolonia hiszpańska, wydzielona w 1717 z Wicekrólestwa Peru, obejmowała dzisiejsze Wenezuelę, Gujanę, Kolumbię, Panamę, Ekwador oraz Trynidad i Tobago. Stolicą kraju była Bogota.[potrzebny przypis]
Ten artykuł od 2023-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Szybkie fakty Język urzędowy, Stolica ...
1717–1819 | |||||
| |||||
Język urzędowy | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stolica | |||||
Ustrój polityczny | |||||
Głowa państwa | |||||
W jego imieniu |
Gubernator generalny (ostatni) Juan de la Cruz Mourgeon y Achet | ||||
Data powstania | |||||
Data likwidacji |
Zamknij
W 1819 oficjalnie proklamowano utworzenie Wielkiej Kolumbii. Oddziały hiszpańskie ostatecznie złożyły broń w 1822.[potrzebny przypis]