Wielkie Księstwo Litewskie
Państwo w Europie wschodniej istniejące w latach 1240-1795, od 1569 część Rzeczypospolitej / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Wielkie Księstwo Litewskie?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Wielkie Księstwo Litewskie (rus. Велїкое кнꙗзство Лїтовское[2][3], łac. Magnus Ducatus Lituaniae), potocznie: Litwa[uwaga 1][4], w historiografii określana jako Litwa historyczna[uwaga 2][5] – państwo powstałe w wyniku zjednoczenia plemiennych księstw litewskich w roku 1236 przez Mendoga. Od 1316 do 1569 pod władzą dziedzicznych wielkich książąt litewskich z dynastii Giedyminowiczów (i jej bocznej linii Jagiellonów). Od 1385 w unii z Polską. W latach 1569–1795 jeden z dwóch równoprawnych członów Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Wielkie Księstwo Litewskie obejmowało obszar dzisiejszej Litwy i Białorusi, a w największym zasięgu terytorialnym (XIV–XVI wiek) również środkowej i częściowo wschodniej i południowej Ukrainy, zachodnich kresów Rosji, Podlasia oraz skrawków Mołdawii.
1236–1795 | |||
| |||
Język urzędowy | |||
---|---|---|---|
Stolica |
Nowogródek (ok. 1230-1270) | ||
Ustrój polityczny | |||
Typ państwa |
monarchia dziedziczna (z pewnymi zastrzeżeniami do 1569), monarchia elekcyjna (jako część Rzeczypospolitej Obojga Narodów) | ||
Pierwszy wielki książę | |||
Ostatni wielki książę | |||
Zjednoczenie plemiennych księstw litewskich |
Mendog | ||
Likwidacja (III rozbiór) |
1795 | ||
Religia dominująca |
katolicyzm (obrządku łacińskiego i greckiego), prawosławie, do końca XIV wieku również pogaństwo | ||
Terytoria zależne |
Księstwa Wierchowskie, | ||
|