Wikariusz Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wikariusz Świętego Cesarstwa Rzymskiego, wikariusz Rzeszy (niem. Reichsvikar) – urząd powstały na mocy Złotej Bulli cesarza Karola IV z 10 stycznia 1356 roku. Zadaniem wikariuszy było wypełnianie zadań interrexa, czyli administrowanie Świętym Cesarstwem Rzymskim w czasie bezkrólewia.