Wikipedysta:Bashar~plwiki/brudnopis
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drukarze i drukarnie różnowiercze na ziemiach polskich XVI-XVIII wiek
Pierwszymi księgami różnowierczymi w Polsce były drukowane cyrylicą księgi liturgiczne dla kościoła prawosławnego. Długo potem bo dopiero po 1517 roku drukowano tu literaturę luterańską, po odłamie w czasie reformacji także kalwińską. Przez cały ten czas, z powodów dużej ilości żydów w Polsce, występowały u nas też drukarnie hebrajskie. Ludność polska w początkach reformacji była bardzo podatna na tezy Lutra o zmianach w kościele, między innymi, dlatego, że próbowała się wydostać spod władzy kościoła, i oddzielnych podatków na jego rzecz. Kiedy zniesiono sądy biskupie ludzie powrócili do kościoła nie chcąc zmieniać tego co w nich zakorzenione, dostawali też zbyt dużą dawkę rożnych zmian jakich chciały poszczególne odłamy innowierców. Głównymi ukazującymi się w Polsce innowierczymi księgami były księgi liturgiczne, druki polemiczne, broszury. Każdy z ośrodków innowierczych miał inne poglądy i chciał je pokazać jak największej liczbie ludności, więc potrzebowali dużych ilości druków, na takie nakłady pozwalało tylko drukarstwo. Twierdzi się, że to właśnie dzięki reformacji druk został rozpowszechniony na dużą jak na tamte czasy skalę, i książka właśnie dzięki temu była coraz bardziej dostępna. Druk i drukarnie rozwijały się w szybkim tempie tak ze w XVIII wiecznym Wilnie, przeplatały się drukarnie prawosławne kalwińskie i luterańskie.