Wikipedysta:Maciej Prawicki/Kortezy frankistowskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kortezy frankistowskie, oficjalnie Kortezy Hiszpańskie – instytucja dyktatury Franciszka Franco utworzona 17 lipca 1942, w szóstą rocznicę zamachu stanu w 1936, która otworzyła obrady 17 marca 1943 i funkcjonowała jako pseudoparlament[1] korporacyjny lub organiczny. Miała zaprezentować się jako najwyższy organ udziału narodu hiszpańskiego w zadaniach państwa - pierwszy artykuł ustawy konstytucyjnej o Kortezach, zmodyfikowany przez ustawę organiczną państwa z 1967 w trzecim przepisie dodatkowym. Teoretycznie główną funkcją Kortezów było opracowywanie i zatwierdzanie ustaw, lecz władza ustawodawcza była zastrzeżona dla głowy państwa, samego Franco. Aby zidentyfikować się jako kontynuacja hiszpańskiej tradycji parlamentarnej, siedzibą Kortezów był Palacio de las Cortes de la Carrera de San Jerónimo w Madrycie.
Tę stronę należy dopracować |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Rok założenia |
1942 |
Kierownictwo | |
Prezydent | |
Struktura | |
Siedziba | |
Jednak instytucja ta miała większe podobieństwo do korporacyjnego systemu włoskiego faszyzmu[2] zważywszy na nacisk na organiczną i niedemokratyczną reprezentację - użyto przymiotnika „demokracja organiczna”. Kortezy frankistowskie nie były depozytariuszami suwerenności narodowej, ponieważ cała władza suwerenna koncentrowała się na głowie państwa, przy braku podziału władzy . Jakakolwiek identyfikacja z liberalną demokracją, pojmowaną jako rozwiązująca ideologię jedności narodowej między klasami społecznymi i terytoriami, była odrzucana: partie polityczne nie były dopuszczane i nie było demokratycznych wyborów.
Procuradores byli pełnoprawnymi członkami, powoływanymi przez Franco lub wybieranymi spośród podmiotów korporacyjnych i do 1967 r. nie określono formy wyboru „trzeciej rodziny” - „trzeci” był umownym określeniem organicznej reprezentacji „podmioty naturalne” uważały za jedyne możliwe kanały wyrażenia woli ludu (rodzina, gmina i związek) -: „Dwóch przedstawicieli rodziny z każdej prowincji, wybranych przez tych, którzy pojawiają się w spisie wyborczym głów rodzin i kobiety pozostające w związku małżeńskim w sposób określony w ustawie ”; [3] ustalono wiek pełnoletności, z różnymi skutkami w zależności od sytuacji rodzinnej, dla mężczyzn w wieku 21 lat i dla kobiet w wieku 25 lat, [4] chociaż w referendach mieli oni prawo do głosowania „wszyscy mężczyźni i kobiety z narodu powyżej dwudziestego pierwszego roku życia. Były wybory na tę część adwokatów w Kortezach w 1967 i 1971 roku.