Wikipedysta:Pablo000/bieżące/cztery
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Daigo-ji (jap. 醍醐寺) – buddyjski kompleks świątynny w Kioto w Japonii, usytuowany dzielnicy Fushimi. Należy do odłamu Shingon buddyzmu, poświęciona (Honzon 本尊) uzdrawiającemu aspektowi Buddy Bhajszadźja. Świątynia została utworzona w 874 roku przez Rigen-daishi (Shōbō), który nadał jej nazwę Daigo, odnoszącą się do pięciu stopni nauczania Buddy[1]. Kompleks składa się z 70 drewnianych budynków, z których 18 jest uznanych za Skarb Narodowy Japonii[2]. Obiekt jako całość jest wpisany na Lista światowego dziedzictwa UNESCO jako jeden z 17 miejsc w starożytnym Kioto (Kioto, Uji i Otsu)[3][4].
Goju-no-to (5 piętrowa pagoda z 951 r.) | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Rodzaj klasztoru | |||
Typ zakonu |
męski | ||
Fundator |
Shōbō | ||
Materiał budowlany |
drewno | ||
Data budowy | |||
34°57′05″N 135°49′15″E | |||
|
Kompleks składa się z trzech zasadniczych części: Shimo Daigo dolne Daigo i Kami Daigo górne oraz Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in). Duży wkład w rozwój klasztoru włożyli cesarze Daigo, Suzaku i Murakami[5].
W 907 roku na polecenie cesarza Daigo zbudowano Yakushido pawilon, który był głównym pawilonem górnej świątyni, a obecnie jest uznawany za Skarb Narodowy Japonii.
Dolna świątynia Shimo Daigo zaczęła być budowana od 926 roku od momentu gdy klasztor został sponsorowany przez cesarz. W tym to roku cesarz Daigo zbudował główny złoty pawilon (Kondo). Budynek spłonął dwukrotnie. Obecny jest przeniesiony z miasta Yuasa w prefekturze Wakayama. Był zaplanowany na zlecenie Hideyoshi Toyotomi, a dokończony przez jego syna Hideyori Toyotomi w 1600 roku[6]. Z okresu panowania cesarzy Suzaku i Murakami pochodzi kolejny budynek należący skarbów narodowych pięciopiętrowa pagoda, uważana za najstarszy istniejący zachowany budynek w Kioto[7]. Budowa pagody została rozpoczęta przez cesarza Suzaku, najstarszego syna cesarza Daigo w 936 roku w celu uczczenia duszy Daigo. Pagodę ukończono w 951 roku za panowania Murakami[6].
Trzecia najmłodsza cześć kompleksu świątyni Sanbō-in (三宝院 Sanbō-in) została zbudowana w okresie Azuchi-Momoyama. Większość budynków i ogrody datują się na XVI wiek. W 1598 roku Hideyoshi Toyotomi przebudował klasztor i przearanżował ogrody świątyni, która stał się obecnie jednym z najbardziej ważnych świątyń odłamu Shingon[1]. [2]