Wikipedysta:PercySMG/Milanesa
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Milanesa to południowoamerykańska odmiana kotleta
Milanesa została przywieziona przez włoskich emigrantow podczas masowej emigracji, w latach 1860-1920. Jej nazwa prawdopodobnie odzwierciedla oryginalną cotoletta alla Milanese
Milanesa składa się z cienkiego kawałka wołowiny, kurczaka, ryby, cielęciny lub czasami wieprzowiny . Każdy plasterek zanurza się w roztrzepanych jajach, doprawia solą i innymi dodatkami według gustu kucharza (np. Pietruszka i czosnek ). Każdy kawałek jest następnie zanurzany w bułce tartej (lub czasami w mące ) i smażony na płasko na oleju, pojedynczo. Niektórzy wolą używać bardzo małej ilości oleju, a następnie piec je w piekarniku jako zdrowszą alternatywę. Podobnym daniem jest parmigiana z kurczaka.
Dodając koncentrat pomidorowy, ser mozzarella, a czasem szynkę, powstała potrawa o nazwie milanesa a la napolitana (Milanesa po neapolitańsku ). Nazwa „Neapolitan” nie pochodzi od Neapolu, ale dlatego, że została po raz pierwszy sprzedana w restauracji Napoli należącej do Jorge La Grotta w Argentynie w latach czterdziestych XX wieku. Danie jest czasami znane jako súper milanesa lub suprema napolitana.
Milanesas to jedna z najpopularniejszych potraw w Argentynie i została opisana jako „jedna z kwintesencji dań Río de la Plata. Są dziedzictwem włoskich imigrantów, którzy wprowadzili cotoletta alla milanese na przełomie XIX i XX wieku. [1] W tym czasie Argentyna doświadczyła ogromnej europejskiej fali imigracji, a większość imigrantów pochodziła z Włoch. Mediolanesas są tak wszechobecne w kulturze argentyńskiej, że w tym kraju obchodzony jest nawet „Dzień Milanesa”, obchodzony 3 maja
Często podaje się je na gorąco ze smażonymi lub tłuczonymi ziemniakami ; danie to znane jest jako milanesa con papas fritas lub milanesa con puré . W Argentynie, Paragwaju i Urugwaju często posypuje się je jajkiem sadzonym, znanym jako milanesa a caballo (milanesa jeżdżąca konno), ale pomija sos pomidorowy. [2] [3] Często je się je na zimno jako nadzienie do kanapek, z sałatką . Sok z cytryny i czasami majonez są powszechnie używane jako przyprawa.
Milanesa Kaiser, lub escalopa, jak jest znany w Chile, to odmiana (gdzie jedzone są również zwykłe milanesas) przypominająca cordon bleu lub valdostana, z warstwą topionego sera między wołowiną a warstwą szynki . Klasyczna chilijska wersja to escalopa a lo pobre, zwieńczona frytkami, smażoną cebulą i smażonymi jajkami, podobnie jak lomo a lo pobre .
W Meksyku i na południu Stanów Zjednoczonych, milanesas są spożywane w niektórych regionach, często w bułce. W północnej czesci Kalifornii Baja, Sonorze, [[Sinaloa]] i Chihuahua (ze względu na wpływy USA) zawiera sałatę, pomidor i majonez jak tradycyjna kanapka, ale milanesa jest również powszechna w tych regionach jako danie główne posiłku. Milanesa memela napolitana składa się z gęstej smażonej tortilli z na wierzchu milanesa, z szynką, sosem pomidorowym i tartym serem . W Meksyku milanesa zwykle odnosi się do metody przygotowania; każdy rodzaj mięsa, które jest cienkie, panierowane i smażone może być określane jako milanesa. W północnym stanie Nuevo León, być może ze względu na wpływ imigrantów z Niemiec i Czech, danie znane jako milanesa jest niezwykle popularne i samo w sobie jest daniem głównym w większości restauracji. Zwykle podaje się go z frytkami, smażoną fasolą, ryżem i sałatą .
W Panamie najczęściej robione są z cienko pokrojonej wołowiny (najczęściej stek z polędwicy), ale także z cienkiego fileta z kurczaka. Przed podaniem lub spożyciem wyciska się na nie sok z limonki, często doprawia się też ostrym sosem. Spożywane są z białym ryżem i innymi dodatkami, takimi jak sałatka, soczewica czy fasola. Dwie ostatnie wylewa się na ryż, ponieważ zwykle podaje się je w Panamie, podczas gdy sałatkę podaje się z boku, gdzie na talerzu jest jeszcze miejsce. Podawane jako kanapki znane są jako emparedado de milanesa lub sandwich de milanesa, kiedy to pomidory, cebula, sałata, keczup i / lub ser amerykański ( queso amarillo, czyli żółty ser). Pan de molde ( chleb kanapkowy ) i pan flauta (panamski rodzaj bagietki, który jest grubszy i bardziej miękki) to rodzaje stosowane do przyrządzania tych kanapek.
Na Filipinach milanesa jest znana jako carne frita i jest gprzygotowana w podobny sposób, jak opisano powyżej (mięso roztrzepane, mąka, jajko, bułka tarta, smażone). Trzeba przyznać, że w kraju nie jest tak popularna jak w Ameryce Południowej, a serwowana jest głównie w domach, a nie w restauracjach. Rodziny, które je jedzą, zwykle podają milanesa / carne frita z białym ryżem, jakiegoś rodzaju gulasz fasolowy (na przykład białą fasolę z ciemnozieloną zielenią; również fabada ), czasami sałatkę ziemniaczaną w stylu amerykańskim z dodatkiem ciętej zielonej fasoli i często chili keczup i / lub mieszany sos majo-ketchup, podobny do południowoamerykańskiej salsy. Prawie nigdy nie jest podawany jako kanapka.
- Kuchnia argentyńska
- Kuchnia austriacka
- Kuchnia boliwijska
- Kuchnia brazylijska
- Kuchnia chilijska
- Kuchnia włoska
- Kuchnia meksykańska
- Kuchnia panamska
- Kuchnia paragwajska
- Kuchnia peruwiańska
- Kuchnia urugwajska
- Kuchnia wenezuelska
- Smażony stek z kurczaka
- Sznycel
- Silpancho
- Wiener Schnitzel
- Eskalop
- Tonkatsu
[[Kategoria:Kuchnia wenezuelska]] [[Kategoria:Kuchnia peruwiańska]] [[Kategoria:Kuchnia meksykańska]] [[Kategoria:Kuchnia brazylijska]] [[Kategoria:Kuchnia boliwijska]] [[Kategoria:Kuchnia argentyńska]]
- Błąd w składni szablonu {{Cytuj stronę}}. Brak podanego tytułu cytowanej strony (parametr tytuł=|).{{Cytuj stronę}} Brakujące pola: tytuł.
- Błąd w składni szablonu {{Cytuj stronę}}. Brak podanego tytułu cytowanej strony (parametr tytuł=|).{{Cytuj stronę}} Brakujące pola: tytuł.
- Błąd w składni szablonu {{Cytuj stronę}}. Brak podanego tytułu cytowanej strony (parametr tytuł=|).{{Cytuj stronę}} Brakujące pola: tytuł.