Wikipedysta:Robpal/delpo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Juan Martín del Potro (ur. 23 września 1988 w Tandil) – tenisista argentyński. Po raz pierwszy awansował do czołowej dziesiątki rankingu ATP dnia 6 października 2008 roku, a w styczniu 2010 roku osiągnął najwyższą w karierze, 4. pozycję[1]. Niedługo potem doznał poważnej kontuzji nadgarstka, przez którą rozegrał w roku 2010 tylko 6 spotkań i spadł do piątej setki rankingu[2].
Państwo | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
23 września 1988 | ||
Wzrost |
198 cm | ||
Gra |
praworęczna, oburęczny backhand | ||
Status profesjonalny |
2006 | ||
Zakończenie kariery |
aktywny | ||
Trener |
Franco Davin | ||
Gra pojedyncza | |||
Wygrane turnieje |
9 | ||
Najwyżej w rankingu |
4 (11 stycznia 2010) | ||
Australian Open |
QF (2009) | ||
Roland Garros |
SF (2009) | ||
Wimbledon |
2R (2007-2009) | ||
US Open |
W (2009) | ||
Gra podwójna | |||
Wygrane turnieje |
1 | ||
Najwyżej w rankingu |
105 (29 maja 2009) | ||
Australian Open |
nie startował | ||
Roland Garros |
1R (2006-2007) | ||
Wimbledon |
1R (2007-2008) | ||
US Open |
nie startował | ||
|
W tenisa zaczął grać w wieku 7 lat, a w zawodowym tourze zadebiutował w 2003 roku podczas zawodów w Buenos Aires. Pierwsze zwycięstwo odniósł rok później, także podczas zawodów w Buenos Aires, pokonując Matiasa Niemiza[3][4]. W 2008 roku został pierwszym zawodnikiem w erze open, który zdobył swoje pierwsze cztery tytuły w czterech kolejnych turniejach[5]. Passa 23 kolejnych wygranych spotkań w pięciu turniejach była najdłuższą w 2008 roku, a także drugą co do długości uzyskaną przez nastolatka w erze open (więcej spotkań z rzędu wygrał tylko Rafael Nadal)[5]. Swój pierwszy tytuł wielkoszlemowy zdobył podczas US Open 2009, pokonując w półfinale Rafaela Nadala, zaś w finale Rogera Federera, stając się jedynym tenisistą w historii, który pokonał ich w jednym turnieju wielkoszlemowym[6]. Del Potro stał się zarazem drugim Argentyńczykiem i piątym najmłodszym zawodnikiem w erze open, który wygrał nowojorską imprezę[7].