Wilfred Nichol
brytyjski lekkoatleta, sprinter / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wilfred Paulin Nichol (ur. 29 maja 1901 w Newcastle upon Tyne, zm. 8 lutego 1955 w Wakefield[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), wicemistrz olimpijski z 1924.
Data i miejsce urodzenia |
29 maja 1901 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1955 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów za zespołem Stanów Zjednoczonych, a przed Holandią (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Harold Abrahams, Walter Rangeley, Nichol i Lancelot Royle). Na tych samych igrzyskach Nichol startował również w biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów, dochodząc w obu konkurencjach do półfinałów[1].
Był wicemistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 100 jardów w 1923 i 1924[2] oraz brązowym medalistą w biegu na 220 jardów w 1924[3].
Podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu trzykrotnie poprawiał rekord Wielkiej Brytanii w sztafecie 4 × 100 metrów, doprowadzając go do wyniku 41,2 s 13 lipca 1924[4]. Wynik z eliminacji, 42,0 s, był nawet przez jeden dzień rekordem świata[5].