Willis Lee
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Willis Augustus Lee jr. (ur. 11 maja 1888 w Natlee, zm. 25 sierpnia 1945) – amerykański wojskowy, wiceadmirał United States Navy, uznawany za czołowego amerykańskiego specjalistę w zakresie morskiej walki artyleryjskiej, uczestnik wojny na Pacyfiku, zwycięzca w bitwie pancerników pod Guadalcanal w nocy z 14 na 15 listopada 1942 roku, która efektywnie zakończyła kampanię na Salomonach. W 1943 roku mianowany został na dowódcę floty pancerników Floty Pacyfiku. W trakcie wojny był jednym z czołowych zwolenników stosowania radaru na okrętach i miał duży wpływ na instalowanie ich na nich. Z uwagi na wcześniejszą służbę we Flocie Azjatyckiej i sympatię to Chin nosił przydomek „Ching”.
Vice Admiral | |||
Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1888 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 sierpnia 1945 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby |
1908–1945 | ||
Siły zbrojne | |||
Główne wojny i bitwy | |||
Odznaczenia | |||
|
W życiu prywatnym był olimpijczykiem z 1920 roku, członkiem amerykańskiej drużyny narodowej w strzelectwie, w której zdobył pięć złotych, srebrny, a także brązowy medal w konkurencjach drużynowych. Zmarł nagle na zawał serca na pokładzie pancernika USS „Wyoming” (BB-32) u wybrzeży Maine.