Wincenty Kraiński (pisarz)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wincenty Kraiński (ur. 16 kwietnia 1786 w Mierzęcicach k. Będzina[1], zm. 16 października 1882 we Wrocławiu) – polski ksiądz, pisarz i pedagog, uczestnik powstania listopadowego, wolnomularz[2].
Ten artykuł dotyczy pisarza. Zobacz też: Wincenty Kraiński. |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
Od 1817 organizował w Warszawie szkoły według systemu Bella-Lancosta. W czasie powstania listopadowego kapitan Gwardii Narodowej i radykalny publicysta. Od 1831 r. na emigracji, brał udział w organizowaniu szkoły batiniolskiej. Od 1846 r. ksiądz, w 1848 r. osiadł we Wrocławiu (od 1851 r. był lektorem języka polskiego na uniwersytecie). Jego dorobkiem były utwory religijno-dydaktyczne i patriotyczne "Anna i Scisław" (1855), podręczniki (Historia literatury i oświaty (1848), ludów słowiańskich 1867) i autobiografia (Ksiądz Wincenty 1858).
Był nominowany do Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w 1820 roku.[3] Był członkiem honorowym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[4].