Województwo białostockie (1944–1975)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo białostockie – jednostka administracyjna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej istniejąca w latach 1944–1975. Powstała poprzez reaktywację 22 sierpnia 1944 r. dekretem Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 21 sierpnia 1944 r. o trybie powołania władz administracji ogólnej I i II instancji[1] przedwojennego województwa białostockiego. Na podstawie umowy między Rzecząpospolitą Polską i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej, zawartej przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej i rząd ZSRR w Moskwie, w dniu 16 sierpnia 1945 r.[2] od województwa odpadła wschodnia część, obejmująca większą część powiatów grodzieńskiego i wołkowyskiego oraz skrawki powiatów sokólskiego i augustowskiego.
Ten artykuł dotyczy województwa białostockiego w latach 1945–1998. Zobacz też: stronę ujednoznaczniającą. |
| |||||
1944–1975 | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Data powstania |
1944 | ||||
Data likwidacji |
1975 | ||||
Siedziba wojewody i sejmiku | |||||
Powierzchnia |
23 154 km² | ||||
Populacja (31 XII 1974) • liczba ludności |
| ||||
Podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie Polski |