Województwo płockie (Królestwo Polskie)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo płockie, województwo Królestwa Polskiego istniejące w latach 1816–1837 (oraz 1863) ze stolicą w Płocku. Ukazem Mikołaja I z 23 lutego/7 marca 1837 r. zostało przemianowane na gubernię płocką[1].
Ten artykuł dotyczy województwa płockiego Królestwa Polskiego. Zobacz też: województwo płockie. |
Szybkie fakty Państwo, Data powstania ...
| ||||
1816–1837 | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1816 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Podział administracyjny | ||||
| ||||
brak współrzędnych |
Zamknij
Szybkie fakty
Zobacz w Wikiźródłach tekst Podział Królestwa Polskiego na Woiewództwa, Obwody i Powiaty przez Namiestnika Królewskiego na dniu 16. Stycznia 1816 roku uczyniony |
Zamknij
Województwo dzieliło się na 6 obwodów i 6 powiatów:
- obwód lipnowski
- obwód mławski
- obwód ostrołęcki
- obwód płocki
- powiat płocki – utworzony 16 stycznia 1816 z powiatu wyszogrodzkiego[2]
- obwód pułtuski
- obwód przasnyski
W czasie powstania styczniowego Rząd Narodowy dnia 28 marca 1863 r. ogłosił Regulamin władz administracyjnych w byłym Królestwie Kongresowym. Według regulaminu zniesiono podział administracyjny na gubernie, a zamiast tego byłe Królestwo Kongresowe podzielono na osiem województw w granicach z 1816 r. Na terenach guberni płockiej przywrócono województwo płockie w granicach z 1816 r.[3]