Województwo tarnobrzeskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Województwo tarnobrzeskie – województwo ze stolicą w Tarnobrzegu, jedno z 49 istniejących w latach 1975–1998. Zostało utworzone z północnej części dawnego województwa rzeszowskiego, południowo-wschodniej części dawnego województwa kieleckiego i południowo-zachodniej części dawnego województwa lubelskiego.
| ||||
1975–1998 | ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Data powstania |
1 czerwca 1975 | |||
Data likwidacji |
31 grudnia 1998 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | ||||
Powierzchnia |
6283 km² | |||
Populacja (1998) • liczba ludności |
| |||
• gęstość |
96,9 os./km² | |||
Tablice rejestracyjne |
TG, TB, TE | |||
Położenie na mapie Polski |
Po likwidacji w 1999 r. 23 gminy i miasto Sandomierz zostały włączone do województwa świętokrzyskiego, kolejne 18 gmin wraz z Tarnobrzegiem i Stalową Wolą do województwa podkarpackiego, a 11 gmin do lubelskiego. Na obszarze byłego województwa znajdują się następujące powiaty: sandomierski (całość), opatowski (całość), staszowski (6 gmin), ostrowiecki (1 gmina), miasto na prawach powiatu Tarnobrzeg, tarnobrzeski (całość), stalowowolski (całość), niżański (całość), mielecki (1 gmina), kolbuszowski (1 gmina), janowski (całość), kraśnicki (4 gminy).