Wojkowice Kościelne (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wojkowice Kościelne – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1973 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
5 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Wojkowice Kościelne z siedzibą GRN w Wojkowicach Kościelnych utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie będzińskim w woj. stalinogrodzkim, na mocy uchwały nr 14/54 WRN w Stalinogrodzie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Tuliszów, Warężyn (z wyłączeniem kolonii Ratanice) i Wojkowice Kościelne ze zniesionej gminy Ząbkowice w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
20 grudnia 1956 województwo stalinogrodzkie przemianowano (z powrotem) na katowickie[8].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9]. 1 stycznia 1973 w powiecie będzińskim reaktywowano zniesioną podczas wojny (de iure w 1950) gminę Wojkowice Kościelne[10].