Wojna brytyjsko-egipska (znana również jako brytyjska interwencja w Egipcie) − krótkotrwała wojna 1882 roku pomiędzy regularną armią i flotą brytyjską a nacjonalistycznymi powstańcami egipskimi dowodzonymi przez Ahmeda Orabiego, zwanego również Arabi Paszą. Bezpośrednią przyczyną interwencji były rozruchy w Aleksandrii, po których mocarstwa wprowadziły swe okręty do aleksandryjskiego portu, dla ochrony własnych obywateli. 11 lipca 1882 roku Brytyjczycy zbombardowali twierdzę i miasto, które zajęli w następnych dniach. 20 sierpnia brytyjski korpus ekspedycyjny rozpoczął działania na lądzie, zakończone zwycięstwem w bitwie pod Tel-el-Kebir 13 września. W wyniku tej wojny Egipt stał się de facto protektoratem brytyjskim, pomimo utrzymania formalnej podległości lennej Imperium Osmańskiemu.
Szybkie fakty Czas, Terytorium ...
Wojna brytyjsko-egipska
|
Czas |
1882 |
Terytorium |
Egipt |
Przyczyna |
Rewolta Arabiego Paszy |
Wynik |
Zwycięstwo brytyjskie |
Strony konfliktu |
|
Dowódcy |
|
Siły |
Ponad 40 tys. żołnierzy i marynarzy
|
Około 60 tys. armii regularnej Ponad 30 tys. ochotników |
|
brak współrzędnych |
|
Zamknij