Wojna o sukcesję eubejską
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wojna o sukcesję eubejską[1] toczyła się w latach 1256-1258. Był to konflikt między księstwem Achai a koalicją złożoną z innych łacińskich panów feudalnych, którzy czuli się zagrożeni aspiracjami Wilhelma II do hegemonii. Bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny była podjęta przez Wilhelma próba objęcia bezpośredniej władzy nad jedną z triarchii na Eubei. Pozostali triarchowie, nominalnie będący poddanymi władcy Achai, przeciwstawili się tym działaniom i pozyskali dla siebie pomoc Wenecji. Po ich stronie stanął władca Aten i Teb, Guy I de la Roche, nominalnie również lennik Wilhelma (jako baron Argos i Nauplionu). Później do walk po stronie triarchów stanęli również władcy Salony i Bodonitzy. Koalicja poniosła decydującą klęskę w bitwie pod Karydi, do której doszło w maju lub czerwcu 1258 roku. Bitwa ta w zasadzie oznaczała zakończenie działań wojennych ale formalny pokój zawarto dopiero w 1262 roku. Mimo zwycięstwa pokój nie był jednak korzystny dla księstwa Achai. Był to efekt tego że w międzyczasie znacząco zmieniła się sytuacja strategiczna w Grecji.
Sytuacja polityczna w Grecji i Zachodniej Azji Mniejszej w 1265 roku | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Terytorium |
Grecja i pobliskie wyspy morza Egejskiego | ||
Przyczyna |
Spór o sukcesję, ekspansja księstwa Achai | ||
Wynik |
powrót do status quo, osłabienie księstwa Achai, wzrost wpływów weneckich na Eubei | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
brak współrzędnych |